Εξομολογήσεις μιας μάσκας

 

Κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο της ασιατικής λογοτεχνίας εκπλήσσομαι ευχάριστα. Κείμενο που θα το χαρακτήριζα πως ανήκει στην queer λογοτεχνία και αν αναλογιστεί κανείς το πότε γράφτηκε, το λες και προοδευτικό.

Η ατυχία

 

Η Ελλάδα του τότε και του τώρα (κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ). Η θεία από το Σικάγο και η γυναίκα υποταγμένη και τα προξενιά. Η φτώχεια, τα ροζιασμένα χέρια και η επαρχία, μα σαν να λείπει η γλώσσα και η περιγραφή του Παπαδιαμάντη.

Μήδεια, η μάγισσα από την Ανατολή

 

Προσεγμένη απόδοση του μύθου… όσο για την εικονογράφηση…

Well done

Γέρμα

 

Λόγια γραμμένα σαν αρχαία ελληνική τραγωδία. Γραμμένο το 1934 και όμως τόσο διαχρονικό και επίκαιρο

Κόκκινα φύλλα

 

 Όταν η Jazz της Morrison συναντά τα έθιμα ταφής της Kent…. Μικρό διαμάντι, με σκληρές αλλά με ρεαλιστικές περιγραφές, ωραία χρήση της γλώσσας, πόσο μ’ αρέσει το πολυτονικό σύστημα γραφής.

Κυνηγός φαντασμάτων

 

Η κόμισσα, όχι της Φάμπρικας, αλλά μια άλλη Ρένα Βλαχοπούλου. Γοτθικοί πύργοι και φαντάσματα. Ghostbusters και αποτυχημένη αντιγραφή της Αγκάθα Κρίστι. 

Ευκολοδιάβαστο, εύπεπτο και σε μία ώρα ξεχασμένο. 

Το μάτι

 

Το μάτι που όλα τα βλέπει και όλα τα παρατηρεί. Πραγματικότητα ή παραλήρημα;; 

Γραφή με πολύ προσεγμένο λεξιλόγιο και ιδιαίτερη ματιά με δόση χιούμορ.