Οι καλημέρες ενός ιππότη

 Για όλους εκείνους τους γενναίους ιππότες, με την μεγάλη φαντασία, που δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν το θάρρος τους!!

Καμιάς γυναίκας γέννημα

 

Η αξία του ανθρώπου και ο σεβασμός στην προσωπικότητα, δεν αποτελούν πάντα και παντού κάτι δεδομένο ή κάποιο θέσφατο. Η jazz, όχι μόνο ως μουσική, αλλά και το βιβλίο της Morrison, παίρνουν σάρκα και οστά. Ύβρις, άτις, νέμεσις και τίσις… Σκληρό βιβλίο, διαμάντι της λογοτεχνίας.

https://youtu.be/PSHoLEX8Lx8

Η νύφη φορούσε μαύρα

 

Λησμονημένες πατρίδες. Πολιτικές εξελίξεις και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από την Μικρά Ασία. Ονόματα που θυμίζουν τη Σταχομαζώχτρα του Παπαδιαμάντη. Συνύπαρξη θρησκειών και προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, ενώ  «φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα κι ο λόγος αυτός της ανήκει». Ένα δημοψήφισμα και η ιστορία επαναλαμβάνεται. 

Θα μπορούσε να είναι αρκετά λιγότερες οι σελίδες. 

https://youtu.be/TV1DNcJJD9s

Η πόλη που δακρύζει

Μια αναγεννησιακή ατμόσφαιρα και η μυρωδιά της υγρασίας, μουσική, γόνδολες και καλά κρυμμένα παλαιό-βιβλιοπωλεία. Ένας κηδεμόνας σαν τον Εμπενίζερ του Ντίκενς. 

Μοσχοκάρυδο και σανδαλόξυλο, άραγε θα διάλεγες ένα βιβλίο χωρίς να ξέρεις το εξώφυλλο ή την υπόθεση; Βυζαντινή ιστορία και ο Ξυλούρης τραγουδά για την αγάπη του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Μυστικά και ενοχές. Βραδιά καρναβαλιού, Campari και μάτια ερμητικά κλειστά. Μυρωδιά από λεβάντα, πράσινο σαπούνι αλλά και καμμένων αναμνήσεων. 

Και όπως λέει η Βιτάλη:

«Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή

Μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι

Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί

Γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί

Γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς

Κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει

Μονάχος βρες την άκρη της κλωστής

Κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι»

Πολύ ωραίος τρόπος γραφής. 

https://youtu.be/_26BhViw28s

 

Τι χρώμα είναι το φιλί;;

 

https://youtu.be/L7L77jed_vo

Δώσε μου τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ ️🧡

Το Μόλεμα

 

Βρε τι μου θυμίζει...!!! 

«Εγώ κοιτούσα τη Γιαδικιάρογλου που κοιτούσε την Πετροπούλου…» .... με την ευχή να έχουμε το ίδιο αίσιο τέλος με αυτό του βιβλίου και σύντομα

Κείμενο που εξηγεί στα παιδιά το πώς λειτουργεί ένα κοινωνικό σύνολο, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά, σε περιπτώσεις πανδημίας. 

Υπέροχη εικονογράφηση, τα στιχάκια κουραστικά.

Το κουτί

 

Εφηβεία, ανεργία, μουσική, ρατσισμός, οικογενειακές σχέσεις. Τα μουσικά σχολεία και η φήμη της Γκράβας καλά κρατεί. 

Θίγονται ζητήματα σοβαρά και ιδιαίτερα. Όσοι έχουν παιδιά ή ασχολούνται με παιδιά λόγω επαγγέλματος, ας το διαβάσουν!!

Υγ: όσοι είναι εκτός του χώρου των εκπαιδευτικών λογικό είναι να μην γνωρίζουν τη διαδικασία για το πώς τοποθετούνται σε θέσεις (οργανικές ή λειτουργικές) οι εκπαιδευτικοί, αλλά και τη διαφορά τους.... αλλά πραγματικα είναι λεπτομέρειες που δεν χαλούν την ουσία του βιβλίου.

ΛΑΝΝΥ

 

Θρύλοι, μύθοι και ξώθια της υπαίθρου. Καλλιτεχνικές ανησυχίες και οικογενειακές σχέσεις. Επανασύνδεση με τη φύση και με τον εαυτό μας. 

https://youtu.be/wPnhaGWBnys

Ο πρίγκιπας με το φλιτζανάκι

Γλώσσα απλή που όμως σε διαπερνά. Ένα βιβλίο που μιλά στην καρδιά και θέτει κοινωνικά, πολιτικά, γλωσσικά ζητήματα, μέσα από τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. 

Έχω δει το θλιμμένο βλέμμα της απώλειας, της προσφυγιάς σε ενα μικρό παιδί και δεν το ξεχνώ. Αυτό ακριβώς βίωσα ξανά μέσα από τις πρώτες κιόλας σελίδες. 

https://youtu.be/QK-Z1K67uaA

Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα

 

Λέξεις, νοήματα και αντικείμενα. Σημαίνον και σημαινόμενο και ο Chomsky. The Queen's Gambit και ελληνική μυθολογία. Ο τρελός καπελάς από την Alice in Wonderland τραγουδά στην καρδιά, οπως ο Αδαμαντίδης. Λαχτάρα για διάβασμα, η φαντασία καλπάζει... αλλά όλα τελειώνουν και κάτι λείπει. 

https://youtu.be/fsiGp-69mBA