Γυναίκες που δε φοβούνται τα τάρταρα, μήτε το απηθμενο βάθος του Άδη. Ένας ματωμένος γάμος που παραπέμπει σε Ρωμαίο και Ιουλιέτα. Οι μέλισσες στο πλευρό, όχι μόνο του Δια, αλλά και στις γυναίκες. Γυναίκες που ξεπληρώνουν πάθη, μα πάντα επιστρέφουν. Μνήμη, λήθη και νοσταλγία. Τίσις και νέμεσις.
Εύγε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου