Ένας
Όντιν κάτι σαν τον Δία, αλλά με την μαύρη του κάπα, που έβλεπε οράματα
σαν την Πυθία. Ένας παράδεισος για τους γενναίους η Βαλχάλα -
πετυχημένος ο τίτλος στη σειρά του Netflix. Εν αρχή ... είναι το χάος.
Νάνοι, ξωτικά και τρολ. Ο Τόλκιν και η Μέση Γη. My sun and stars, moon
of my life έλεγε η δρακομάνα... τον ουρανό με τ’ άστρα ζήτησε ένας γίγαντας από τον Οντίν. Θεοί με υπεράνθρωπες δυνάμεις, αλλά με ανθρώπινα
πάθη και λάθη. Η νόθα κόρη του Λόκι (είπαμε... ανθρώπινα πάθη....
τώρα... στιγμιαίο λάθος δεν το λες όταν έχεις κάνει τρία νόθα παιδιά)
είναι η βασίλισσα του Κάτω Κόσμου. Η Φρέγια, σαν άλλη Ωραία Ελένη,
σφάζονται τα παλικάρια για την χάρη της. Ένας αετός που ζητά τα μήλα της
αθανασίας - στο ίδιο χρώμα με αυτά των Εσπερίδων και μια γλυκιά γυναίκα (μην
ξεχνιόμαστε).
Πολλές φορές έκανα παραλληλισμούς με την ελληνική και έβρισκα κοινά σημεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου