Νύχτα, βροχή σε μια έρημη πλατεία σε κάποιο χωριό της Ελλάδας.
Όταν ξεκινά έτσι ένα βιβλίο λες: «Ωραία!! Ξεκινάμε καλά!!»
Ανάμεσα σε δυο κόσμους. Παρελθόν και παρόν. Στο ανατολικό άκρο της χώρας με τη συνύπαρξη των θρησκειών.
Το
τρένο του τρόμου, άδειο, παγωμένο, σαν έχει βγει από την ταινία saw.
Ένας αγαθός γιγαντας από την Κομοτηνή και μια νεαρή νοσοκόμα σαν άλλη
Δάφνη Μπλέικ από την Ξάνθη βρίσκονται στο τρένο αυτό.
Ένας
εφιάλτης #κάπου_αλλού. Μαυροφορεμένες γυναίκες, μια κοπέλα με πράσινες
ανταύγειες (πολύ φίλη μου), θεόρατοι τύποι σαν τους lordi.
Ελληνική λογοτεχνία τρόμου που δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τα αντίστοιχα βιβλία του εξωτερικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου